Voor het einde van de middag stond ik weer op Teuge, helaas. Tijd genoeg om oude vaardigheden weer eens af te stoffen, zoals het bedienen van de zweefvlieg lier, vroeger erg veel gedaan, maar tegenwoordig door de instructie niet meer aan toe gekomen. Toch verleer je het niet. Uiteindelijk ging overigens de telefoon. Onze prestatie tweezitter, de Duodiscus stond buiten in de achterhoek, ik had beloofd stand-by te zijn als ophaler, dus op naar het oosten. De mannen trof ik aan in een mooi veldje:
Laat thuis, maar voldaan. Zweefvliegen is en blijft prachtig!
Haha nog niet eerder gelezen Mark, leuk verhaal ;)
BeantwoordenVerwijderenhaha
GR Huub