IFR retour Münster-Osnabrück (EDDG)

Een klein tripje zondag om IFR ook scherp te blijven. Ik wilde nu een full stop doen, om niet achter de feiten aan te hoeven rennen. Bovendien is het ook gewoon goed om op een gecontroleerd veld weer alle procedures te doen, van IFR clearance naar start-up; taxi en SID (en dan ben je alweer op Teuge...).

Hoge druk, Noord-Oosten wind, dan is het fantastisch winterweer!

Het liep lekker, afgezien dat voor het vertrek op Teuge, André van de havendienst me nog even wees op een open tankdop en m'n zachte neuswiel. Daar hadden we de eerste delay van 2019 alweer te pakken! Super dat de havendienst op Teuge even mee kijkt, scheelt toch weer. Neuswiel was inderdaad echt zacht, ik kijk daar bij de walk-around wel even naar, maar blijkbaar niet zo goed. Dit scheelde echt een paar centimeter prop clearance, de moeite waard dus!

Na de start vanaf Teuge kon ik over op Dutch-Mil, die me vrij snel klaarde naar een punt op de grens met Duitsland. Dit stond natuurlijk niet in mijn vliegplan, dus die moest ik er even bijzoeken. Langen Radar klaarde me vervolgens naar een RNAV puntje voor de approach van Münster, maar die staat ook niet op mijn vliegplan. Er even bijzoeken dus... Langen was druk en vroeg me de snelheid '150 kts or greater' te houden. Kein Thema! Ondertussen de set-up gedaan voor de approach, checklist en briefing klaar en gaan met die banaan, alleen die snelheid moest ik wel gaan reduceren, anders krijg ik m'n wielen er niet uit, en na een kort overleg was dat mogelijk. Een vlotte ILS dus voor baan 07. Wat me ook nu weer opvalt is dat je oriëntatie slecht is als je IFR onderweg bent. Toch af en toe even op een kaart kijken doet wonderen!

EDDG, even stoppen en de terugvlucht voorbereiden, wel zo ontspannen!

 

De landing was geen probleem op de mooie lange baan en na een korte backtrack kreeg ik m'n taxi instructies naar het platform waar de marshaller al klaar stond om me op m'n parkeerplek te wijzen. Betalen, koffie en weer door!

 

De 'lounge' op Münster, gratis Wifi en koffie met een koekje. Dikke prima.

 

 Met het onvolprezen autorouter had ik de terugreis gepland en gefiled (de heenreis trouwens ook), met een standaard instrument departure (SID). Zo'n SID sluit je aan op de airways, zoals een oprit naar een snelweg dat doet voor de auto. Bij de IFR clearance kreeg ik de vraag of ik een andere (kortere) SID wilde, en dat leek me uitstekend. Starten op baan 07, na het passeren van 1.000 ft een bocht naar links om een radiaal van het RKN VOR op te pakken en zo terug naar Nederland. Easy does it! Uiteraard bestaat er een GPS versie van, dus zo'n radiaal daadwerkelijk oppakken is niet nodig, maar natuurlijk stel ik hem wel netjes in zodat ik met behulp van de GPS en de VOR én de iPad keurig terug naar Teuge kon. Voldoende redundancy...

 

 

GPS/iPad/VOR op de RKN9Y departure...

 

Langen Radar verzocht me van 4.000 ft naar FL050 te klimmen om de transitie naar het Nederlandse luchtruim gladjes te laten verlopen. In Duitsland vliegen ze tot 6.000 ft op de QNH (hoogte vanaf zeeniveau), maar in Nederland doen ze dat al vanaf 4.000 ft. Daarboven moet de hoogtemeter op 1013 mB. Zo geschiedde en achter Zutphen kon IFR worden gecanceld richting Teuge, waar het een drukte van belang was. Wederom was ik blij met de traffic weergave op mijn GNS530, je kan dan zeer gericht zoeken naar ander verkeer.

 

Dit is wat ze noemen CAVOK...

 

 

Vliegen is geweldig.



VFR retour Stadtlohn (EDLS), met uitwijk naar Teuge, of toch Lelystad (EHLE)...

Vliegend het nieuwe jaar in vandaag. Ik wilde eigenlijk wat IFR werk gaan doen richting Münster-Osnabruck, maar mijn oudste dochter wilde graag mee en dan is zo'n IFR vlucht niet ideaal want dan gaat al m'n aandacht naar het vliegtuig. Maar ik kon wel even gaan tanken op Stadtlohn, ik had al gebeld met Christa van de sympathieke vliegschool daar en het weer was op het moment van ons telefoongesprek nog redelijk. Onderweg boven Groenlo kelderde de bewolking naar zo'n 500 voet en daar ging ik maar niet onder door met m'n meisje aan boord, dan maar terug naar Teuge. De teleurstelling was van d'r koppie af te lezen en zelf vond ik het eigenlijk ook maar niks. Voor Lochem hadden we al een nieuw plan bedacht. Dan maar naar Lelystad! Ook al weer een aantal jaar niet geweest. Zo gezegd zo gedaan, nu is het allemaal nog betrekkelijk eenvoudig, maar zou Lelystad in 2020 dan echt gecontroleerd worden? Het zal mij benieuwen...

De Mooney, nog even in de war van de uitwijk, staat bij te komen op EHLE.

We hebben even getankt, m'n kleine meid hielp kordaat met de pomp. We keken nog even hoe een Phenom 300 binnen kwam en het platform nog even wat extra flair gaf, met een VIP busje en allemaal belangrijke mensen met keycords. De drie spotters tegen het hek hadden de dag van hun leven, geloof ik. Na al deze opwinding hebben we samen een pitstop gemaakt bij Flantuas. Het was de laatste dag van de kerstvakantie, dus we hebben de highs en lows van de afgelopen twee weken even doorgesproken. Vervolgens stelde ze me ontelbare vragen over alle vliegtuigen die aan de muur hingen in het restaurant. Daarna moesten we snel weer terug naar de Mooney, want we moeten voor sunset weer op Teuge staan, en zo geschiedde.

Een spotter maakte een foto van onze start richting Teuge!

Een kort hopje terug naar Teuge en de middag zat er weer op. Ik ben geen voorstander van alle plannen met Lelystad en daarom heeft het voor mij altijd een wat negatieve klank. Maar toch komen we snel eens terug, het is een vriendelijk veld. Al was het alleen al even voor het Aviodrome, dat is volgens mij wel een bezoek waard.

Mijn co-pilote doet lekker mee, ze wilde persé zelf de hangaar sluiten.