Work in Progress

De afgelopen week is IAS begonnen aan de 100 uurs inspectie van de Mooney, dus nieuwe olie en filters en inspectie van diverse zaken zoals het landingsgestel en het smeren van het trim mechanisme. De Mooney heeft geen traditioneel trimvlakje op het hoogteroer, maar het hele kielvlak met hoogteroer kan worden vesteld. Ze hebben dat zo gedaan, omdat een kielvlakje bij de 'traditionele' toestellen een hoop weerstand oplevert en dus ten koste gaat van de efficiëntie en uiteindelijk de snelheid. Snelheid is het mantra van de bouwers van de Mooney en dat levert creatieve technische oplossingen op, het bewegende kielvlak is daar één van. Maar wat ook een typische Mooney karaktertrek is, is het korte landingsgestel met de rubberen 'donuts' in plaats van de langere en zwaardere 'struts' je bij de bouwers van onder meer Cirrus, Cessna en Piper vindt.

De vier rubberen schijfjes, of donuts in Mooneytaal zorgen voor demping

Maurice van IAS stuurt me regelmatig foto's van de voortgang. Er staat naast de 100 uurs inspectie nogal wat meer te gebeuren, zoals al aangegeven in een eerdere post. Ze installeren de GTS 800, deze techniek zorgt ervoor dat ik al het andere verkeer in de cockpit krijg weergegeven en ik krijg ook een alarm te horen als het andere verkeer een gevaar gaat vormen. Het systeem werkt niet met radar, maar maakt gebruik van de transponders van andere vliegtuigen. Vooral de installatie van de nodige antennes aan de onder en bovenzijde van het toestel neemt de nodige uren in beslag.

De plaatsing van de antenne op het dak

Verder plaatsen ze de ADL150 achter het instrumentenpaneel. Deze operatie is een stuk minder ingrijpend, maar niet minder nuttig. Want middels deze unit kan ik via de satelliet weerkaarten downloaden, deze worden dan op mijn iPad over de te vliegen route weergegeven. Ook kan ik weerberichten opvragen van vliegvelden (METAR en TAF).

Ze zijn er nog wel even mee zoet, maar ik ben benieuwd om met deze nieuwe techniek aan de slag te gaan!

Voordelig tanken

Het onderhoud van de Mooney is een week uitgesteld. Ik kreeg nog wel extensie op het onderhoud dus kon ik de afgelopen week nog wel wat vliegen. Om wat approaches te oefenen ben ik een paar keer naar Groningen geweest, ik oefen dan een ILS of een RNAV nadering (of allebei...), vandaag zelfs een missed approach, erg goed voor de routine merk ik. Als baan 05 in gebruik is kan je prima een ILS23 vliegen en dan een missed approach vliegen en door naar een RNAV05, echt klasse. Uiteraard blijven we netjes VMC en VFR.

Nabij Groningen aan de andere kant van de Dollard in Duitsland ligt het vliegveldje Leer-Papenburg en laten ze daar nu de laagste AVGAS prijs hanteren die ik recent ben tegen gekomen: € 1,78 per liter. Dat is een euro minder dan op Teuge. Dat merk je wel als je tankt! Heen en terugvliegen om enkel te tanken loont wel, maar niet zoveel. De combinatie met wat approaches op Groningen is natuurlijk zeer interessant, ik was bovendien nog nooi op Leer geweest! Dus dat werd een mooi middagje vliegen. Leer is trouwens echt zo’n veldje zoals het moet. Lap beton, paar hangaars een biergarten en een paar kleuters die onderaan het havengebouw hun ijsje eten. Een spotter die me uitlegt hoe de pomp werkt en ook nog eens vertelt dat de landing niks kost als je komt tanken: gratiesch landen 😛, het kon niet op!

Stralende zon, voordelige AVGAS en Duitse gastronomie, life is good

Morgen gaan ze echt aan de Mooney beginnen, dat is me plechtig beloofd. Ik ben hun Number I prioriteit, ik lig bovenop alle stapels, de loper ligt uit enzovoort, enzovoort. Ze hebben twee weken nodig voor al het werk. Ik reken op het dubbele, dan valt het wellicht nog mee... wel kak met dit mooie weer.

Een goed voorjaar!

Mijn nieuwe baan brengt me wat dichter bij Teuge en dat is mooi, zeker met deze prachtige lange avonden. Woensdag is mijn vrouw altijd thuis en hoef ik mijn meiden niet van de BSO of KDV te halen en kan dus naar het vliegveld. Het lukt me dan net om naar Eelde te vliegen om een paar approaches te doen en voor acht uur weer terug te zijn op Teuge. Ideaal om er wat continuïteit in te krijgen, vorige week heb ik een ILS gedaan en vanavond een RNAV en een ILS, gewoon VFR, maar Eelde Approach speelt het spel lekker mee en ik doe een beetje ´alsof´ ik IFR vlieg, natuurlijk wel binnen de VFR minima en met de blik naar buiten, maar de procedures zijn dezelfde en ik leer de cockpit zo ook wat beter te managen, nu dus zelf na de ILS23 de opdrachten van approach uitgevoerd en de RNAV geprogrammeerd, de GNS530W (de 'TomTom' zeg maar...) kent steeds minder geheimen voor me, dat loopt echt steeds beter. De sim is prima, maar in het echt komt het er meer op aan en leer je meer. Wat een fijne bijkomstigheid is, is dat ik Eelde ook steeds beter begin te kennen, op een examen zeker een pré, want de kans is groot dat we Eelde aandoen voor m'n 'checkride' zoals de Amerikanen dat noemen.

CB-IR Les 7

Afgelopen zondag heb ik met Mirella m'n zevende les gedaan, we hebben een mooie DME arc gevlogen om RKN heen en nog wat radialen onderschept en dat ging wederom vrij aardig. Mirella rekent erop dat de approaches, radio en navigatie lekker lopen, omdat ik dat met Henk op Stadtlohn natuurlijk veel geoefend heb. Ze  verwacht nog een paar uurtjes nodig te hebben om me 'in shape' te krijgen voor het examen en dat stemt me natuurlijk hoopvol. Hopelijk gaan die approaches in de Cessna net zo lekker als in de Mooney en komt dat examen inderdaad in zicht.

Ameland (EHAL)

Uiteindelijk draait het niet om IFR of VFR maar gewoon om vliegen en dat is altijd het leukst met m'n dochters. Afgelopen maandag had ik ze alle twee vanwege de schoolvakantie en het weer was fenomenaal. Tripje naar Ameland dus!

 Blije passagiers, blije piloot

Ik heb al vaker geschreven dat Texel en Ameland gewoon super bestemmingen zijn en Ameland ditmaal, stelde wederom niet teleur. Je hoeft niet ver weg, we hebben in Nederland echt een paar klasse vliegvelden. Bas Mulder, die ik al jaren ken van Teuge, was havenmeester van Ameland International Airport en zette ons na een mooie vlucht, met zijn auto even af bij de fietsverhuur in Ballum en daar stonden al drie fietsen klaar. Julie is bijna 4, maar ze wilde persé zelf met de fiets naar het strand. Ik heb haar halverwege onder protest in de bakfiets gezet, want het schoot uiteindelijk niet zo op, maar ze heeft het wel knap gedaan! Na een lunch op het strand van Ballum zijn we naar de zee gelopen en hebben door de duinen gestruind, gewoon vakantie op een ordinaire maandag! De dames komen graag naar Ameland vanwege het strand, maar ook vanwege de paarden. Ze kennen de pony's inmiddels en hebben hun favoriet, dus op naar manege De Blinkert, waar Nosey en Billy-Joe speciaal voor de meiden uit de wei werden gehaald en dat vonden ze natuurlijk erg bijzonder. Na het paardrijden zijn we nog even op het terras van Café Nobel gaan uitpuffen, een bezoek aan Ameland kan gewoon niet zonder Nobel! Daarna weer terug met rode koppies van de zon en na een veertig minuten stonden we weer voor de hangaar op Teuge. Veel mooier wordt een dag niet, wat mij betreft! Misschien als ik m'n vrouw ook eens mee krijg....? Zij durft niet zo goed.

De Bahama's van Friesland

Onderhoud

De Mooney gaat maandag weer in onderhoud, de uren zijn nu wel helemaal op. Naast de 50 uurs inspectie worden er ook de nodige goodies ingebouwd. In-flight weer via satelliet (Golze ADL 150) en traffic info op mijn GNS530W met de GTS 800 van Garmin, ben zeer benieuwd hoe dat in de praktijk gaat werken!