Ik heb al een drietal VFR vluchten mogen noteren in 2018. En da´s een goede zaak. Vorig jaar rond deze tijd speelde de ellende met het startmotorhuis, dus dit is een welkome afwisseling! Bovendien lijkt er licht te zijn aan de het einde van de tunnel waar het het probleem van de olielekkende turbo betreft. Gewoon gas geven voor het stoppen van de motor! De mechanische oliepomp heeft dan meer capaciteit om de overtollige olie uit het cartertje van de turbo weg te zuigen en daarmee lijkt het gedaan met de olie vlekken onder de Mooney na de start. Ik ben hoopvol, maar nog niet geheel gerust dat we dit hardnekkige probleem door deze eenvoudige oplossing hebben getackled. De turbo, de oliepompen en ook de motor blijken verder gewoon in prima conditie te zijn en dat is een prettig idee om het nieuwe jaar mee in te gaan!
Vandaag ben ik Henk en Christa op Stadtlohn even en gelukkig nieuwjaar gaan wensen, ik kon direct even tanken. Henk heb ik plechtig beloofd om snel weer eens een IR les te plannen en zodra de zon weer wat langer op blijft ga ik dat ook doen. Met de theorie achter de rug en dertig uur lessen in de pocket zou het voor de hand liggen dat ik toch dit jaar eens examen moest gaan doen voor de CB IR. Toch voelt dat nog niet zo vanzelfsprekend, moet ik eerlijk zeggen. Deze manier van vliegen verlangt zoveel oefening en vereist veel currency voor me, dat ik eigenlijk niet zo zeker weet of dit hem wel gaat worden. Zo heb ik vandaag eens een holding geoefend bij het RKN VOR en het viel me flink tegen hoe lang het me duurde voordat ik echt lekker op de racetrack zat. Ik ga de komende lessen eens een beslissing nemen. Toch m´n CB IR en dus ook approaches vliegen of terug naar het oorspronkelijke idee: de EIR en alleen het Enroute gedeelte IFR en starten en landen ´gewoon´ VFR. Ik kan daar de meeste vluchten prima mee uit de voeten. Door de uren met Henk ben ik wel confident dat ik in geval van nood prima een ILS kan vliegen of een LPV approach, maar veel bonter moet het toch niet worden, zeker niet in echte IMC. Het moet wel hobby blijven, dat is altijd mijn insteek geweest.
In ieder geval wil ik dit jaar toch ook een paar mooie VFR trips maken. M'n oudste dochter wil graag met me naar Legoland in Denemarken. Dat ligt naast een vliegveld. Daarnaast wil ik graag weer naar Autun om m'n schoonouders daar te bezoeken en dan door naar Genua. Een uurtje daar vandaan woont familie. Ze wonen praktisch naast een Aviosuperfici, dat is een Italiaans fenomeen. Meestal zijn het veldjes met een relatief korte grasbaan en dat is in dit geval ook zo. In de bergen en 600 meter Italiaans gras, dat gaat misschien een paar keer goed, maar het kan ook fout gaan. Op YouTube staan lelijke filmpjes van Mooneys die met hun prop in het gras happen op dergelijke velden. Genua is een veiliger optie, dan maar wat langer in de auto. VFR naar Carpentras staat ook nog hoog op m'n lijst en de jaarlijkse IFR trip met Thomas zou bij voorkeur naar Portoroz (Slovenie) of Kroatië moeten gaan. Mooi weer boven de Alpen is dan wel een must. Hopelijk kan ik in december van dit jaar - in goede gezondheid - melden dat ik een aantal van deze plannen heb kunnen omzetten in uitgevlogen vliegplannen.