IFR naar Teuge?

Innoveren of verdwijnen zal de directie van mijn thuisbasis Teuge gedacht hebben. Na de baanverlenging is er nu ook baanverlichting en een heuse IFR nadering aangelegd. Met andere woorden Teuge is nu ook aan te vliegen bij nacht en ontij. Dat is best groot nieuws voor zo'n klein veldje. De IFR landingen zijn sterk aan banden gelegd, omdat deze alleen 's-ochtends heel vroeg, of 's-avonds laat mogen worden uitgevoerd. Men wil de klagers van overlast bijvoorbaat al tegemoet komen. Je moet 24 uur van te voren vragen dat je een dergelijke landing wil maken en toestemming krijg je dan ook niet zomaar. Eigenlijk is deze faciliteit er alleen voor commerciële operaties en niet voor hobbyvliegers zoals ik dat maar ben. Eigenlijk is dat jammer want samen met de benodigde papieren en certificering voor vlieger en vliegtuig maakt dit systeem Teuge een veel bruikbaarder en veiliger veld dan voorheen. Toch wordt gebruik van dit veilige systeem ontmoedigd om de milieulobby tegemoet te komen.

autogyro's op Stadtlohn

Samen met mijn vader heb ik deze GPS nadering eens uitgeprobeerd, helaas moesten we de poging op 1.000 voet staken, omdat de gewone circuitprocedures in gebruik zijn, het was immers overdag. De Mooney is eigenlijk voor dit soort werk gemaakt. We vlogen van Stadtlohn terug naar Teuge. Stadtlohn (EDLS) is een prima veld, waar je voordelig kan tanken en landingen kan oefenen. Voor vertrek heb ik de GPS aan boord van de Mooney geprogrammeerd op deze nieuwe nadering die begint op 3.000 voet achter Deventer. Het is een "straight-in" nadering op baan 26. Na het eerste punt te hebben aangevlogen nam de automatische piloot het werk over, en vloog ons richting de baan. Na passage van een tweede punt in het verlengde van de baan kon er worden gezakt. De Mooney deed dit vol automatisch, alleen moest de snelheid wel in de gaten worden gehouden door de vliegers zelf. dus gas dicht en neusje iets omhoog en nog steeds vlogen we met een flinke vaart van 110 KIAS richting de drempel van de baan. Alles werkte feiloos, erg luxe. Naast Twello, maar netjes voor de baan dreigden we de minimum hoogte van 1.000 voet te breken, dus automaat eraf, gas erbij en richting Siera voor een standaard VFR nadering die m.i. voor meer overlast zorgt dan de GPS nadering. Je zakt immers met weinig motorvermogen over licht tot onbebouwd gebied naar de baan, komend van 1.000 meter hoogte. Terwijl de VFR nadering je dwingt een circuit te vliegen op 700 voet (200 meter) met vermogen (en dus herrie), want je moet de voorgeschreven hoogte handhaven. Al met al weer een stapje voorwaarts en in de kleine luchtvaart is dat iets groots!

Duitsland omarmt de kleine luchtvaart, maar in IFR nadering heeft Stadtlohn nog niet!